Bariloche!

Maar we beginnen deze post toch nog even in El Chalten. Niet omdat we daar de bus weer pakten naar El Calafate international airport, of omdat de vlucht naar San Carlos de Bariloche vervolgens echt behoorlijke turbulentie had (we vliegen even niet meer ;-p). Maar vooral omdat we jullie iets hebben onthouden; de Huemul.

De Huemul is een soort hert van mytische proporties, althans, dat denken we. Zijn roep klinkt als een meer-dan-behoorlijke versie van een klassiek concert, althans, dat hebben we bedacht. Nee echt, de Huemul is een big deal in El Chalten, dat weten we wel zeker. Bij binnenkomst werden we er op geattendeerd dat 'hij' nogal snel schrikt, en elke Huemul die werd gezien moest worden gemeld. Tja. Moet je hem wel zien. We hebben het er wel heel vaak over gehad, in elk geval. Oh, en er zaten ook Puma's.

Goed, bus, vlucht en aankomst in San Carlos de Bariloche! Op het vliegveld in El Calafate hebben we nog even snel een hostel geregeld: Penthouse 1004. Cama welteverstaan, een slaapzaal met 4 anderen. Hip van ons he? You see, Bariloche is druk, heel druk. Alles zat vol. We hadden geen internet in El Chalten, lekker rustig, maar ook onhandig als je eigenlijk je hostel moet regelen.

Penthouse 1004 is geen penthouse, maar een hostel gelegen op de bovenste (10e) verdieping van een grote (en de enige) flat in het centrum van Bariloche. Het uitzicht over het Nahuel Huapi meer is belachelijk.

We willen hier graag 5 dagen blijven, maar dit hostel had maar 1 nacht plek. We zijn ongeveer onze hele eerste avond bezig geweest met het proberen te regelen van een vervolg ergens in Bariloche, maar geen soelaas.. We besluiten de volgende ochtend maar wat hostels af te lopen. Aangekomen bij de volgende ochtend, we hebben alles ingepakt en staan op het punt om te gaan wanneer de vrouw van het hostel (heel lief) naar ons toekomt en ons toch nog 3 nachten aanbied.. TOP.

'S middags hebben we besteed door te gaan naar de Telepherique op de Cerro Otto (berg). Een oude skilift die je tot bovenaan de berg brengt waar je kunt:

A) genieten van het uitzicht
B) hiken
C) op de foto met een Sint Bernard
D) verbranden in de zon

Wij kiezen voor pakket A en D, en doen een poging tot B maar Remco had besloten slippers aan te doen (dom).

De volgende dag huren we fietsen, en fietsen de befaamde Circuito Chico. Bariloche heeft 1 grote route langs 7 meren, en dit is de versie met de highlights. Om bij de fietsverhuur te komen pakken we een stadbus. Grappig, hier heb je geen halte maar geef je aan bij welke KM je eruit wilt, in ons geval 18,5. We halen de fietsen op bij een ARGENTIJN GENAAMD DE VRIES!!! Ja, precies ja. Zijn vader woonde ooit dicht bij de duits-nederlandse grens (ter hoogte van Friesland). Hij was enthousiaster om iemand met deze naam te ontmoeten dan Remco.

Circuito Chico is een tocht van 25km, met flink wat kilometers klimmen. Hier komen we ook langs het beroemde Llao Llao hotel (incl golfbaan). Remco heeft wederom besloten slippers aan te doen, en dat gaat tijdens de eerste mini-wandeling falikant mis. Exit Haviana-slippers. We vragen een parkranger om een verbanddoos en tapen ze professioneel in, ze houden het vervolgens bijna de hele dag. Pittige tocht, geweldige uitzichten. We hebben een aantal strandjes aan de verschillende meren bezocht, onbeschrijfelijk mooi.

Aan het einde van de dag iets leuks, ons hostel organiseert een snackavond. Iedereen maakt iets dat hij/zij lekker vindt en deelt dit met de rest. Superleuk, geweldige mensen ontmoet en de meest late avond tot nu toe. Wij maakten toast met ricotta, peper, jamon crudo, perzik en honing. Was als eerste op, dus een hit. De vrouw van het hostel dacht dat Remco een chef-kok was! Ach ja, dat denken we allemaal wel eens ;-)

Dag 3 staat in het teken van niks. We zijn verbrand, en plannen op dag 4 het Peninsula Petit hotel. Iets meer uptown, het meest diverse ontbijt in Argentinie en bovenal een privestrand. Heerlijk. Perfecte manier om uit te rusten voor wat komen gaat; een 19u durende busrit van Bariloche naar Mendoza!

(jeej, wijn!)