Rurrenabaque (jungle & pampas)

Na een duizelingwekkende afdaling van 'Death Road' is het tijd om terug te keren naar La Paz. We hebben in het cafe (Coroico Star) wat nieuwe mensen ontmoet (4 stuks) en zijn dus totaal met 8 als we een collectief busje regelen naar La Paz. Met 8 personen ben je een 'volle' groep, en hoef je niet te wachten op andere mensen om de bus vol te krijgen. Bizarre taferelen krijg je vervolgens wel. Blijkbaar gaan er niet veel toeristen met de busjes mee op het moment, en iedereen zit daarom verlegen om wat 'business'. Het resultaat: een groep van 10 Bolivianen om ons heen die ons allemaal in een bus willen krijgen EN maar door elkaar heen blijven schreeuwen. Tot onderlinge irritaties aan toe. Uiteindelijk kiezen we een willekeurig iemand en duurt de busreis naar La Paz ongeveer 4 a 5 uur.

Rond een uur of 5 's avonds komen we aan in La Paz. Die drukte heb ik eigenlijk niet echt gemist. We hebben toen we La Paz verlieten direct geregeld dat we wederom in Arthy's Guesthouse terecht kunnen, dus de vriendelijke eigenaar staat al klaar om ons te begroeten. Echt een fijn hostel, rustig en brandschoon. 's Avonds steekt de eigenaar de openhaard aan, terwijl er buiten hevig wordt geprotesteerd door een grote groep wandelaars. Het is verkiezingstijd, en dat brengt voor en tegenstanders van diverse partijen op de been om luidkeels hun zegje te doen. Geen ongeregeldheden overigens, als je dat tijdens het lezen misschien dacht =)

De volgende dag staan we vroeg op (alweer) en nemen een taxi naar het vliegeveld. We gaan vandaag namelijk naar Rurrenabaque voor de pampas- & jungletour! Dit betekent wel een vlucht van 35 minuten om tien over 6 's ochtends. "Moet je er maar voor over hebben", heeft Irene me vast een aantal keer verzekerd! Inchecken en bagage afleveren gaat supersnel, ondanks 4 Chinese reizigers met 20 koffers. Waarom neem je in vredesnaam zoveel bagage mee?! En door de beveiliging lopen is ook niet al te ingewikkeld. Wat ik persoonlijk WEL ingewikkeld vond, was de eerste aanblik van 'ons' vliegtuig. Het is namelijk een minivliegtuig met 2 propellors en plaats voor iets minder dan 15 personen. Ik ben al geen groot fan van vliegen, en dit is nogal heftig. Toch ingestapt (hoofd schuin houden anders kan je niet zitten), ik kan natuurlijk moeilijk niet meegaan of een groter vliegtuig eisen ;-) Ik had gedacht dat je in een klein vliegtuigje ALLES zou voelen, maar de vlucht gaat juist ultiem soepel! Tot de landing. Blijkbaar kan dat niet op de manier van een groot vliegtuig (rustig aan rechtdoor dalen) maar duw je de neus gewoon op het laatste moment naar beneden. Dat vond ik wel even een momentje.

Er is maar 1 landings- en startbaan. Zodra je uitstapt staat er een klein busje klaar om ons naar de "luchthaven" te brengen. Tussen aanhalingstekens, want de luchthaven is niet veel groter dan ons appartement. Even wachten op de bagage en direct door naar het kantoor van Mashaquipe (onze touroperator). We hebben geregeld dat we direct ook met de tour beginnen, dus we hoeven niet eerst nog een nacht in Rurrenabaque te bivakkeren.

In het kantoor worden de groepen verdeeld. Er zijn mensen die bijvoorbeeld een week op route gaan en anderen die net als wij maar 4 dagen in de Amazone zullen blijven. Onze groep blijft klein (5), aangevuld met 1 jongen uit Boston zijn we klaar om te gaan. Later merken we dat een leuk stel uit Australie precies dezelfde planning volgt en voegen die zich waar mogelijk ook bik onze groep.

We beginnen in de Pampas, een groot watergebied aan een van de vertakkingen van de Amazone. Om daar te komen moeten we wel eerst 2 uur rijden met de auto. Geen straf, onderweg vanuit de auto zien we al zoveel verschillende dieren dat we druk bezig zijn met 'spotten'. We zien adelaars, krokodillen en een boel andere vogels. Onze chauffeur heet Amber (is een man) en doet vrolijk mee. Uiteindelijk komen we bij een sloot waar twee boten op ons liggen te wachten, vanaf hier moeten we over het water verder. Bizar: na 30 seconden varen zien we al 2 roze dolfijnen onder de boot door zwemmen, echt hele indrukwekkende dieren!!

Na 15min varen komen we aan bij de lodge, of beter: de eco-lodge (zo wordt het genoemd). Het ziet er allemaal behoorlijk jungle-achtig uit, aan het water, rieten daken en overal netten gespannen voor de ramen tegen vervelende muggen. Nog vervelender als muggen trouwens: zandvliegen. Die plassen namelijk op je (ja echt) en dat levert een soort brand-bult op op je lichaam. Aangezien we niet de allerduurste tour hebben geboekt waren ons slaapzalen met meerdere mensen beloofd. Eenmaal daar bleek echter dat we gewoon een tweepersoonskamer kregen met eigen (koude) douche, die hoefden we alleen te delen met een rondvliegende vleermuis. Het eten dat we krijgen in deze lodge is echt geweldig, topkok!

Na de lunch gaan we met de boot de rivier verkennen, tijdens deze eerste vaart zien we al een ongelofelijke hoeveelheid dieren, een lijst die zich de volgende dag alleen maar verder uitbreid. We zien veel meer dolfijnen, een miereneter, doodshoofdaapjes, verschillende soorten adelaars, gieren, een toekan, kaaimannen, alligators, een capibara, howler-monkeys, capucijner-aapjes, haviks, ijsvogels, schildpadden, parkieten, macaw's en Tjarabees. Waarachijnlijk mis ik dan nog wat soorten, die waren er ook. Bizar veel leven in en om de rivier, prachtig om te zien. Hoogtepunt in de pampas was echter toch het zwemmen met (roze) dolfijnen. Heel apart gevoel in het water - je kan niet staan - en er zwemt een dolfijn onder je door of er duikt er een vlak voor je op. Ze zijn toch een meter of 2, dus het is zeker even wennen. Ze zijn wel echt enorm nieuwschierig dus blijven niet op afstand en zoeken je op. Wist je trouwens dat dolfijnen kunnen voetballen? Een andere aparte ervaring is het vissen op Piranha's. Vooral als een Piranha perongeluk van de haak in de boot valt, sta je dan met je blote voeten.

Na twee dagen pampas (en twee keer zwemmen met dolfijnen) is het tijd om dieper de jungle in te gaan. We zouden eigenlijk al een dag eerder naar de,jungle vertrekken, maar verkiezingen in Bolivia legden het hele land plat. Geen vervoer mogelijk dus. Hierom staan we een dag later om 4u 's nachts op en gaan over de rivier terug naar een auto. Mooi om de natuur 'wakker te horen worden', heel veel geluid ook al is het midden in de nacht. We worden teruggebracht naar het kantoor van Mashaquipe om wat kleding te wisselen (onze backpacks liggen daar) en bereiden ons daarna voor op een boottocht van bijna 3 uur naar de lodge in de jungle. De Selva (jungle) is qua flora vele malen uitbundiger dan de pampas. Enorme bergen met prachtige grote bomen, lianen, tropische planten etc. Je ziet alleen door die uitbundige flora wel veel minder dieren. Ik ben steeds op de boot in slaap gevallen, zo ontspannend! Tijdens de tocht meren we nog even aan bij een dorpje in de jungle waar we diverse onbekende soorten fruit proeven en limonade maken van suikerriet. Oh, en Irene krijgt een zoen van elke man in het dorp, genoot ze van ;-)

Na 3 uur legt de boot aan bij een stukje strand van waar we nog 100m moeten lopen. Dichtbij maar met een hindernis! We moeten een klein riviertje van 60cm die oversteken, troebel, en vol stenen. Even snel een understatement: dat loopt niet echt lekker! De lodge is vrijwel gelijk aan die in de pampas, alleen de kok is wat minder getalenteerd. Wederom krijgen we een eigen kamer, dus dat is opnieuw helemaal prima geregeld (hierom is Mashaquipe ook echt een aanrader). Na de lunch is het tijd om weer in de boot te stappen en naar een zogenaamde "macaw-click" te gaan. Ongeveer een uur met de boot en een uur lopen door de jungle. Macaw's (papagaaien) zijn echt veel groter dan ik dacht, en getekend door felle kleuren blauw, rood en geel. Heel mooi om te zien. De 'Click' is een rotswand waar ze nesten in hebben gebouwd. Rond een uur of half 6 keren daarom alle macaws terug naar hun nest, en vliegen vlak voor ons langs. Mooie foto's maar vooral een spectaculair aangezicht wanneer er ineens een groep van 25 grote macaws langs vliegt. En nog eens. En nog een keer. Ze proberen een groep parkieten (herrieschoppers) te verjagen. Onvergetelijk.

Door dit prachtige uitzicht blijven we veel te lang kijken, en moeten we ons haasten om vokr het donker de hungle uit te zijn. Helaas geen Jaguars gespot, wel sporen. De volgende dag doen we opnieuw een tocht door de jungle, waarbij we veel uitleg krijgen over de diverse planten, dieren en gevaren van de jungle. Ondertussen zien we een groep leeuwenaapjes, en wilde zwijnen. Onze gids raakt de verkeerde boom aan en wordt aangevallen door de vliegende bewoners, tja ;-)

Dankzij de verkiezingen in Bolivia een kort bezoek, maar ook de Selva is memorabel. We douchen en varen dan terug naar Rurrenabaque. Ons vliegtuig terug naar La Paz vertrekt namelijk al om 6 uur in de middag. Door een storm is het het laatste vliegtuig van vandaag. Voordeel: het is dit keer een groter vliegtuig! Nadeel: een grote groep Israeliers die alles voor iedereen proberen te verstieren. Na het weigeren van betalen van de luchthavenbelasting, meerdere pogingen om te roken waar dat niet mag op het vliegveld, geschreeuw en enorme onbeleefdheid waagt er 1 zich zelfs aan het opsteken van een sigaret terwijl we vlak NAAST het vliegtuig staan om in te stappen. In welk land is dat in vredesnaam WEL een goed idee? Een Boliviaan meldt ons dat deze groepen vaker een probleem zijn, en daarom vaak worden geweerd in hotels en op tours. Op basis van dit gedrag zeker terecht.

De vlucht is overigens een van de meest soepele die ik ooit heb meegemaakt! In La Paz heeft Arthy's Guesthouse helaas geen plek meer waardoor we in Bacoo's hostel verblijven. Daar kreeg onze kennis over techno- en dancemuziek gedurende de hele nacht een behoorlijke opfriscursus ;-)